Oszustwo produktowe: IFS publikuje praktyczny przewodnik

Dr Thijs Willaert

Dr Thijs Willaert jest szefem działu marketingu i komunikacji w segmentach zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa żywności.

maj 22 , 2018

W ostatnich latach znaczenie problemu oszustw związanych z żywnością gwałtownie wzrosło: Niemal wszystkie normy bezpieczeństwa żywności wymagają obecnie wprowadzenia systemu zwalczania oszustw. Problemem może być jednak nie tylko żywność, ale również materiały opakowaniowe. W nowym przewodniku IFS podsumowuje, w jaki sposób firmy mogą spełnić wymagania różnych standardów IFS dotyczące oszustw związanych z produktami.

Co należy rozumieć pod pojęciem "oszustwo żywnościowe", nie musimy już chyba wyjaśniać. Trudno sobie wyobrazić jakikolwiek standard bezpieczeństwa żywności zatwierdzony przez GFSI bez tego terminu. Ale dyskusja wykracza poza branżę spożywczą. Opakowania i inne produkty są również narażone na ryzyko oszustwa. Dlatego termin "oszustwo produktowe" jest używany jako termin zbiorczy.

Nowy przewodnik IFS dotyczący Oszustw Produktowych jest dostępny bezpłatnie na stronie głównej IFS i opisuje, w jaki sposób firmy mogą spełnić wymagania standardów IFS Food 6.1, IFS PACsecure 1.1 oraz IFS Logistics 2.2. Kliknij tutaj aby przejść do pobierania.

Zrozumienie wymagań

Przewodnik nie nakłada żadnych nowych wymagań na certyfikowane zakłady, ale raczej wyjaśnia i ilustruje istniejące wymagania powyższych standardów. Zasadniczo, standardy wymagają trzech elementów:

Oceny podatności w celu zidentyfikowania ryzyka nadużyć.
Wdrożenie udokumentowanego planu zwalczania oszustw dotyczących produktów, w tym mechanizmów kontroli.
regularnej oceny i, w razie potrzeby, aktualizacji analizy ryzyka i planu.

Standardy nie określają jednak dokładniej, w jaki sposób należy przeprowadzić ocenę podatności. W przypadku planu walki z oszustwami dotyczącymi produktów nie określono również, w jaki sposób należy go opracować.

W tym miejscu z pomocą przychodzi niniejszy przewodnik. Opisuje on, w jaki sposób firmy mogą przeprowadzać ocenę podatności, rozróżniając między analizą ryzyka specyficzną dla produktu a analizą ryzyka specyficzną dla dostawcy. W wyniku oceny tych dwóch elementów powstaje ocena ryzyka, która stanowi podstawę planu zwalczania oszustw dotyczących produktów.

W załączniku: Przykłady i pytania audytowe

Czy weszło Ci w nawyk pomijanie załączników? W przypadku Przewodnika IFS opłaca się czytać dalej. W załącznikach I i II zastosowano teorię na podstawie studium przypadku. I wreszcie załącznik III pomoże Ci przygotować się do audytu. Znajdziesz tam listę pytań, które audytorzy chętnie zadają podczas audytu w związku z oszustwami produktowymi.

Autor

Dr Thijs Willaert

Dr Thijs Willaert jest globalnym dyrektorem ds. usług zrównoważonego rozwoju. W tej roli jest odpowiedzialny za całe portfolio usług ESG firmy DQS. Jego obszary zainteresowań obejmują zrównoważone zamówienia, należytą staranność w zakresie praw człowieka i audyty ESG.